Od czego zacząć?
Chcesz nauczyć się języka obcego, ale nie wiesz za co zabrać się najpierw. Pierwsze parę miesięcy nauki to kluczowy moment. Od niego zależy tak naprawdę jak szybko zaczniesz się nim poprawnie posługiwać. W początkowej fazie nauki języków obcych, gdy do nauki jest wiele materiału, łatwo się pogubić. Ale przy odpowiedniej selekcji, zarówno informacji koniecznych do przyswojenia, jak i sposobu nauki, okazuje się, że język obcy wcale nie jest taki obcy jak ci się wcześniej wydawało. Wystarczy, że wiesz co należy nauczyć się, a co możesz pominąć. Skupiając się na ważnych aspektach, a pomijając te mniej istotne, jesteś w stanie zacząć mówić już w pierwszych tygodniach nauki języka.
Pierwszy krok w nauce jakiegokolwiek języka to zapoznanie się z szykiem zdania. Jest to podstawa, której nie możesz pominąć. Ale, nie chodzi tu o nauczenie się na pamięć w jakim miejscu ma znajdować się każda z części mowy. Wystarczy że zorientujesz się w jaki sposób tworzone są podstawowe frazy. Jest to wystarczające na początku. Dzięki temu będziesz potrafił tworzyć proste zdania, a takimi właśnie będziesz się posługiwał najpierw. Szyk zdania w języku obcym porównaj do języka polskiego. Gdy masz odniesienie do czegoś coś znasz, uczysz się szybciej.
Przykładowo:
Typowy szyk zdania w języku hiszpańskim to:
określenie osoby + jaką czynność wykonuje + wskazanie czego dotyczy ta czynność
Jednak aby stworzyć najprostsze hiszpańskie zdanie, potrzebujesz wyłącznie czasownika do określenia czynności wykonywanej oraz obiektu, na którym ta czynność jest wykonywana, czyli czego dotyczy ta czynność. Mając tylko te dwa składniki możesz już tworzyć zdania:
czasownik + obiekt
Hablo español
czyli: Mówię po hiszpańsku
Zaimki osobowe: ja, ty, on, ona itd., czyli określenie osoby wykonującej daną czynność, podobnie jak w języku polskim mogą być pominięte. Możemy powiedzieć:
Ja mówię po hiszpańsku.- Yo hablo español.
albo tylko:
Mówię po hiszpańsku. - Hablo español.
Sprawa z językiem hiszpańskim wygląda zatem dość prosto. Podstawowe zdania tworzy się tak jak w języku polskim. Będzie łatwo!
Krok drugi. Co zrobić z zaimkami osobowymi? Uczyć się czy nie?
Czasowniki hiszpańskie tak jak i polskie odmieniają się przez osoby i liczby, ja się uczę, ale: ty się uczysz. Dzięki odpowiedniej formie czasownika uczę bądź uczysz, wiemy, że chodzi o mnie bądź o ciebie. W języku hiszpańskim jest podobnie. Jeśli zatem odpowiednia forma czasownika wskazuje na osobę, albo gdy kontekst zdania, czy też rozmowy wskazuje kto jest podmiotem, zaimki osobowe mogą, ale nie muszą być stosowane.
Ja jednak moim studentom zalecam nauczenia się ich stosowania, głównie dlatego iż łatwiej jest nauczyć się paru zaimków niż nauczyć się odmian wszystkich czasowników. W początkowym etapie nauki języka hiszpańskiego zaimki osobowe pomogą ci być zrozumianym, nawet przy braku zaawansowanej gramatyki hiszpańskiej. Jeśli znasz jakiś czasownik, ale nie potrafisz go jeszcze odmienić przez osoby i użyjesz złą formę, bądź zwyczajnie powiesz go w bezokoliczniku, ale dołączysz do tego odpowiedni zaimek osobowy, będziesz zrozumiany. Jeśli powiesz 'mieć siostrę', rozmówca nie za wiele się dowie. Ale jeśli powiesz 'ja mieć siostrę', wiadomość zostanie przekazana prawidłowo, mimo popełnienia błędu w odmianie czasownika.
W pierwszych miesiącach nauki języków obcych, gdy do nauki jest wiele materiału i łatwo coś pomylić bądź zapomnieć, mówienie, nawet z błędami, ale bycie zrozumianym, jest ważniejsze niż nie podejmowanie żadnych prób prowadzenia prawdziwej komunikacji z powodu braku idealnej wiedzy na temat odmiany wszystkich czasowników hiszpańskich.
Dlatego naucz się zaimków osobowych, a następnie zacznij ich używać, od razu.
Komentarze
Prześlij komentarz